این لباسه بهم میاد نه ؟ ... به تو که خیلی میاد. رنگش هم مناسبه. با کلی تخفیف و ارفاق میشه گفت بفهمی نفهمی تیپت بد نشده ! پر رو نشو .... تا یککم ازت تعریف میکنن بی جنبه بازی در میاری. از بچگی از کت شلوار بدم میومد. از بچگی هم هر جا میخواستیم بریم تن من کت شلوار میکردن. آخه بچه چهار ساله چیه دیگه که کله پاچش چی باشه . هر کی هم که میدی کلی میخندید و مسخره میکرد. آخه فکر شخصیت بچه نیستی فکر آبروی خودت باش. .... . ببین به این میگن کروات ، یه چیز تو مایه های طناب دار با کلاس میبندن که ....... که ..... که چی ؟ به من چه که چی ، همه میبندن ما هم میبندیم. حاجی خدابیامرز ! ؟ ! اگه پسرش رو تو این وضعیت میدید چه بلایی سر مادرم می آورد! چه ربطی داره به مادرم ؟ همون ربطی که وقتی حساب کاسبیش به هم میخورد اون رو میزد . ببین به این میگن ژل ولی مال الان نیست. الان باید به تف قناعت کنی. چه قیافه ی ....... مضحکی . ! موی بلند ، ناخن دراز ، صورت ریشو ... وای و وای و وای ....
سعی میکنم خودم رو صاف کنم و درست راه برم. به دسته گل بزرگی که دستمه نگاه میکنم. گل های سرخ خوابیده روی مخمل مشکی. کارت سفیدی وسطش داره جیغ و داد میکنه.
" پیوندتان مبارک "
" با آرزوی بهترین ساعات عشق "
" از طرف "
از طرف کی ؟ جای خالی یعنی چی ؟ اگه چاپی بود باز میگفتن یادشون رفته اسمشون رو بنویسن. این که دست نویسه.
صدای پاشنه کفشام توی سرم میپیچه. دارم به در تالار میرسم. دم در بابک ایستاده ...
/ معلوم هست کجایی تو ؟ یه ساعته تو این سرما ایستادم دم در جناب آقا تشریف بیارن. ایول چه گل باحالی فکر کنم صد - صد و پنجاه تایی بشه . چقدر مایه گذاشتی ؟ ... اسم نوشتی ؟ ... ولش کن خودم مینویسم. بنویسم از طرف بچه های دانشگاه خوبه دیگه ........ /
بی اراده و بی توجه میرم تو. چه قدر شور و شلوغی. به این میگن یه عروسی درست و حسابی.
تا آخر مراسم هیچ حس مشخصی نداشتم جز یه دل پیچه کوچیک که معمولا توی این شرایط داشتم. آخر مراسم دیگه وقت رفتن شد. عروس داماد دارن با همه خدا حافظی میکنن. کاشکی هیچ وقت نرفته بودم جلو .... چقدر زیبا شده .
/ آقای ... خیلی ممنون که تشریف آوردین . مرسی . /
و لبخندی که مدت ها بود منتظرش بودم و الان بهم زده شد. نوش دارو بعد از چله سهراب.
میخواستم حرف بزنم . میخواستم همه چیز رو بهش بگم . یه کار روانی و احمقانه . یه دیوونه بازی توی بهترین شب زندگی کسی که دوستش داری. ولی دیگه حق نداری که دوستش داشته باشی. دیگه حق نداری بهش فکر کنی. دیگه نمیتونه مال تو باشه ... فاصله تو با اون میل میکنه به بی نهایت ترین جاهای خلقت. دیگه حق نداری . برو بمیر که دیگه اگه بهش فکر کنی هم گناهه چه برسه به اینکه عاشقش باشی.
میخواستم بهش بگم بیا این همه ی گل هاییه که میخواستم بهت بدم. بیا همش رو یه جا بگیر. این همه عشقیه که بهت داشتم ، بیا قلبم رو در بیار. بیا این تمام کاراییه که میخواستم برات بکنم ، بقیه عمرم مال تو. بیا ... فقط بیا ...
امشب عروسیته. شب شاهانه عشق. اگه بدونم بهت خوش میگذره برام کافیه. اگه بدونم عشق رو پیدا کردی برام بس . هیچ وقت جرات ندارم بگم کاشکی مال من بودی. با هرکی میخوای باش ولی خوش باش.
ببین تیپ دامادی زدم. امشب عروسیه من هم هست. چون تو خوشحالی. برو به سلامت. کاشکی هیچ وقت نفهمی چقدر دوستت داشتم. برو به سلامت. خوش بخت بشی ......
تا صبح چهار زانو نشستم کنار پنجره٬ پشت به دیوار با همون لباسای دامادی. انگار یه دنیا روی سرم خراب شده. زیر آوار آرزوهای خیالی دارم دست و پا میزنم٬ هیچ کسی هم نیست که بیارتم بیرون. دارم له میشم و بلد نیستم در خروجی رو پیدا کنم. انگار همه چیز تموم شده. حتی انگیزه و امید و آرزو ...
فقط خوشم به یاد خوشی او . حسادت نمی کنی ؟ کسی که نمیتونه این همه خوشی به کسی بده از خوشی اون حسادت نمیکنه ٬ خوشحال میشه .
ای صبا این نو بهار عشق و شور حال ...... از خرمن تکیده بر این کهنه پیر خزان ...... وین عشق و داد و جگر پاره های ما ....... بر خانه گاه سلامت به سر رسان .... بر هر که را که بر این کعبه رشک برد ...... با سنگ رجم به جهنم روانه ساز ....
-------------------------------
من گاهی وقتها دچار خود شیفتگی میشم و خودم از نظرام خوشم میاد . این هم یکی از اون مواقعه. توی وبلاگ آی رهگذر سلام یه جمله بود که : زندگی مثه پله برقی نیست! شاید منظورش رو درست نفهمیدم ولی این نظر رو دادم که به نظرم در باره خیلی ها صدق میکنه :
زندگی مثل یه تابع سینوسیه که دائم داره بالا پایین میره. من بیچاره توی 270 درجه زیر صفر گیر کردم. جالب تر اینه که نهایتا به 90 درجه میرسی و هیچ وقت نمیتونی تا صد درجه بالا بری که جوش بیاری و بخار از سرت در بیاد و بی جنبه بازی در بیاری. وقتی فکر میکنی به درجه صدم رسیدی تازه میفهمی که ده درجه از 90 پایین تر اومدی و داری با زاویه خیلی تند و شتاب بالا بر اثر جاذبه زمین میری به مرز صفر برسی و بعدش هم تا بیای به سرمای صفر درجه عادت کنی میبینی تا 270 درجه زیر صفر انقدر یخ زدی که دیگه نمیشه کاری کرد. از این به بعدش میوفته توی سر بالایی و پوستت میکنه تا دوباره به صفر برسی ، چه برسه به 90. این بود قاطی کردن درجه های دایره با حالت دمایی آب و نیروی جاذبه زمین .... خودش کلی مقاله میشه ...